درمان هومیوپاتی و بیماری پمفیگوس ولگاریس: گزارش چند مورد

درمان هومیوپاتی و بیماری پمفیگوس ولگاریس: گزارش چند مورد دکتر امیرمنصور شیرانی*- دکتر فهیمه موسوی** *- استادیار گروه آموزشی بیماریهای دهان و تشخیص دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان. **- دانشیار گروه آموزشی بیماریهای دهان و تشخیص دانشکده و عضو مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران. چکیده زمینه و هدف: پمفیگوس ولگاریس یک بیماری زخمی تاولی و اتوایمیون مزمن است که پوست و مخاط را درگیر می‎نماید. شیوع این بیماری کم می باشد. داروهای مورد استفاده در درمان پمفیگوس عوارض زیادی دارند. در منابع هومیوپاتی درمانهایی برای این بیماری مطرح شده است. هدف از این مطالعه، بررسی اولیه تاثیر درمان هومیوپاتی در بیماری پمفیگوس ولگاریس می باشد. معرفی مورد: در فاصله زمانی حدود 5/1 سال، دوازده بیمار جدید مبتلا به پمفیگوس ولگاریس که دارویی برای بیماریشان مصرف نمی کردند، شناسایی شدند. هفت بیمار با انجام درمان هومیوپاتی موافقت کردند. درمان هومیوپاتی در فاصله زمانی چهار هفته بین تشخیص اولیه و تشخیص نهایی که بیماران داروهای درمانی متداول را استفاده نمی کردند، تجویز شد تا کارایی درمان هومیوپاتی به تنهایی سنجیده شده و تداخلی با درمان متداول بیماری صورت نگیرد. بیماران در این فاصله زمانی از جهت میزان درد، احساس بهبودی و تعداد نواحی ابتلا مورد بررسی قرار گرفتند. در بیماران تحت درمان در دو بیمار پس‎رفت بالینی به طور واضح مشاهده شد و شش بیمار احساس بهبودی و کاهش درد و سوزش را بیان کردند. این طور به نظر آمد که هومیوپاتی کارآیی درمان متداول را در کنترل بیماری ندارد، ولی شاید به توان از آن به همراه درمان متداول جهت کاهش درد و میزان کورتون مصرفی و بهبود احساس در بیماران مبتلا به پمفیگوس استفاده کرد که این امر نیازمند بررسیهای بیشتر می باشد. کلید واژه ها: پمفیگوس ولگاریس – هومیوپاتی – درد – احساس بیمار – تعداد نواحی مبتلا وصول مقاله: 28/11/1385 اصلاح نهایی: 4/6/1386 پذیرش مقاله: 24/7/1386 نویسنده مسئول: گروه آموزشی بیماریهای دهان و تشخیص دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان e.mail:[email protected]